Piše: Milica Krivokapić, psiholog
Healing Center Montenegro
Anksioznost – riječ koja se u posljednje vrijeme vrlo često čuje i upotrebljava i gdje joj jeste i gdje joj nije mjesto. Ali, stičem utisak da je u sportu prilično zanemarena, iako je vrlo prisutna.
Anksioznost predstavlja lebdeći strah, odnosno strepnju koja nije vezana za određeni objekat straha. Dakle, uglavnom se odnosi na generalno potencijalno loš ishod.
Karakteriše je osjećaj tjeskobe i nesigurnosti. Veoma je vidljiva i na tjelesnom nivou, i to kroz tremor (drhtanje), ubrzano lupanje srca, kratak dah, osjećaj nesvjestice, preznojavanje, osjećaj „knedle u grlu“, crvenjenje i slično.
Uzrok anksioznosti UVIJEK leži u samoj osobi, nikad izvan nje. Iako, okidači mogu biti spoljašnji, poput važne utakmice, takmičenja, konkretnog protivnika, publike. Dakle, anksioznost je uslovljena negativnim, katastrofirajućim mislima, koji se mogu odnositi na procjenu nekih prošlih događaja i iskustava, aktuelne situacije ili budućih situacija.
Kroz rad i kontakt sa brojnim, uspješnim i manje uspješnim sportistima, neminovno je bilo da uočim da je rijetko kada možemo odvojiti od bavljenja sportom. Činjenica je da se češće javlja kod mladih sportista, sa manjim stepenom sigurnosti, samostalnosti i samopouzdanja. Međutim, vjerovali ili ne, periodično je veoma prisutna i kod ozbiljnih, izgrađenih profesioalnih sportista, koji prolaze kroz izazovne životne faze i karakteriše ih emocionalna nestabilnost.
U svakom slučaju, i bez izuzetka, negativno se odražava na sportska postignuća i na kvalitet života jednog sportiste.
Anksioznost blokira osobu da se prepusti igri i uživa u sportu, koristeći svoj pun potencijal. Iz strepnje i nesigurnosti, ona će biti sklonija da se povlači, da propušta prilike da napravi dobar rezultat i upada iz greške u grešku. Sve se to može odraziti nepovoljno i na samopouzdanje, samopoštovanje, ali i na reputaciju koju osoba ima.
Iako narušava kvalitet života i sportsko funkcionisanje, ona je manje izražena na treninzima i manje značajnim takmičenjima, dok svoj vrhunac dostiže u ozbiljnijim i važnijim situacijama, pa nerijetko zna da „skupo košta“.
Kao što možete primijetiti, kao i u životu, tako i u sportu i sportskim aktivnostima, anksioznost je veoma prisutna. Ona narušava emocionalnu stabilnost i predstavlja značajan problem, koji je uz stručnu podršku, i primjenu konkretnih tehnika u radu, lako rješiv. Česta je tema u okviru sportske pripreme sportista, koju psiholozi rade sa pojedincima, ali i sa timovima.
