Piše: Igor Hrvatin
Djeca grčkih i italijanskih migranata, preciznije Đenovljani sastala se u naselju Boka u Buenos Ajresu, 3 aprila 1905. na “Plaza Solis” kako bi formirala fudbalski klub.
Toga dana rođen je najupješniji Argentinski tim. Od nastanka“Boka Juniors” bila je predstavnik radničke klase Argentine, te ne čudi i podatak da danas za klub navija skoro 40 % Argentinaca.
Ono što je fudbalskim fanovima širom svijeta najprepoznatljivije kod argentinskog velikana su njihovi plavo-žuti dresovi, stadion “Bombonjera” na kome igraju utakmice i navijači koji prave fantastičnu atmosferu. Ali da krenemo redom, kako smo došli do žuto-plavih dresova.
Prvi dresovi Boke bili su bijeli sa vertikalnim crnim prugama, da bi odmah nakon toga bili zamijenjeni sa svijetlo plavom nijansom. Legenda kaže da je Boka igrala 1906. godine protiv Notingema de Almagra, oba tima imala su slične garniture dresova, tako da je odlučeno da pobjednik tog meča može da zadrži te boje. Boka je izgubila i odlučeno je da će klub imati nove boje po prvom brodu koji uplovi u luku. Ispostavilo se da je to bio Švedski brod, od tog trenutka plava i žuta su postale neizostavni simbol kluba a sve ostalo je istorija.
Kada pominjemo istoriju, ona je malo je reći bogata. Boka Juniors od 1913. godine igra agentinsku prvu ligu, nikada nije ispala u niži rang, to im je posebno drago i vole da se ponose sa tom činjenicom jer njihov najveći rival “River Plata” je imala epizode u drugoj ligi Argentine. Plavo-žuti su osvojili 70 trofeja od čega 34 prvenstva Argentine i 14 nacionalnih kupova, osvajali su 6 puta Kopa Libertadores, što je format takmičenja kakav predstavlja Liga šampiona za Evropu. Boka svoje mečeve od 1940. godine igra na čuvenom “Alberto J. Armando“ stadionu, popularnije nazvanom “Bombonjera”, zbog svog izgleda.
“Bombonjera” je poznata po tome da zbog svog neobičnog vertikalnog dizajna tribina vibrira kada 54.0000 navijača pravi “feštu“. Čuvena je izreka navijača da se “Bombonjera” ne trese nego da ona pulsira. Navijači kluba imaju nekoliko nadimaka, najpoznatiji su “Los Xeneizes” (Đenovljani) zbog svojih italijanskih korjena i “igrač broj 12” – “ La Doce” zbog snažnih veza kluba sa svojim navijačima koji datira od samog osnivanja i bezrezervne podrške koju je imao klub. Kada pominjemo Boku , neizostavni dio njene istorije je „Superklasiko“ derbi meč protiv lokalnog rivala „River Plate“.
Oba kluba nastala su na radničkim dokovima naselja „La Boca“, nakon čega se River preselio u bogatiji kraj „Nunez“ otuda i nadimak za njih „Milioneri“ „Los Milionarios“ i postao predstavnik bogatijeg dijela Buenos Ajresa, dok su plavo-žuti zardžali svoje radničke korjene. Prvi super-klasiko odigran je davnog 24.avgusta 1913. godine i od tada su odigrana 252 derbija.
Boka je pobijedila u 89, dok je River bio bolji u 83, do je 80 mečeva završeno bez pobjednika. “Đenovljani” takođe drže rekord sa najubjedljivijom pobjedom od 6:0 iz decembra 1928. Super-klasiko se smatra jednim od najvažnijih i najvećih derbija na svijetu, toliko je bitan i popularan ali prije svega emotivni naboj navijača ne može da se mjeri ni sa jednim na svijetu. Engleski magazin „Observer“ je napisao u 2004 . da je super-klasiko 1 od 50 stvari koju čovjek treba da doživi prije smrti, dodajući da dan derbija u Buenos Ajresu čini da „Old Firm“ (Derbi između Celtika i Rendžersa) izgleda kao meč osnovaca.
Najsvježija sjećanja na to koliko je bitan i emotivan derbi za navijače oba kluba je revanš meč finala finala Kopa Libertadoresa iz 2018. koji je zbog napada na autobus sa igračima Boke nakon prvog meča na stadionu Rivera, morao da se igra u Madridu na stadionu Reala jer je prethodno argentinska fudbalska federacija zabranila da gostujući navijači mogu da uđu na stadion. Od tog trenutka kada je odlučeno da će se revanš meč igrati na „Santjago Bernabeu“, navijači Boke su počeli da prodaju svoju imovinu, kola, žrtvovali su kompletnu ušteđevinu kako bi se domogli avionskih karata za Madrid kao i ulaznica na stadion.
Postoje istinite priče da su navijači davali otkaz u firmama, jer navodno nisu mogli da dobiju odmore, da bi otišli za Španiju, čak su se desili i razvodi brakova, direktno povezani sa finalnom utakmicom.
Ono na šta su posebno ponosni „Đenovljani“ je i činjenica da je njihov dres u dva navrata nosio i legendarni Dijego Armando Maradona (1981-82, 1995-97), da je odigrao 70 mečeva za plavo-žute i postigao i 35 pogodataka. Osim Maradone, neizbrisiv trag u klubu ostavili su i : Huan Roman Rikelme, Martin Palermo, Karlos Tevez, Klaudio Kaniđa, Valter Samuel, Sebastijan Batalja, Gabrijel Batistuta, Hugo Ibara, Fernando Gago, Nikolas Burdiso i mnogi drugi. Interesantan je podatak da je legendarni igrač i kapiten Rome, Danijele De Rosi, na zalasku svoje karijere odlučio da poslednje utakmice odigra upravo za Boku, kako bi osjetio čari “Bombonjere” i navijača u Argentini.
U nedjelju 16. maja po 254. put na stadionu Boke Juniors odmjeriće snage dva legendarna tima, samo bez prepoznatljive koreografije i navijača.
Neće pulsirati tribina “Bombonjere”, nadamo se da je ovo posljednji put i da ćemo vrlo brzo gledati pune stadione širom svijeta.
Foto: Wikipedia
